Pisząc o rozlicznych korzyściach z trenowania sportów walki, mogę być nieobiektywny. Jednakże jest to sport, który wymaga bardzo przekrojowej pracy nad każdym aspektem motoryki ciała, ale również nad psychiką. To również droga do zdobywania pewności siebie i przełamywania granic. Dla jednych to niemal całe życie, dla innych przygoda.

Jako dla trenera, jest to dla mnie niesamowite narzędzie, dzięki któremu rozciąga się bezkresna przygoda ze sportem. Przygoda, która zawiera w sobie tak wiele zmienności, że nie sposób się nudzić. Ilość środków treningowych, rozwiązań taktycznych, technicznych jest niemal nieskończona i zależy tylko od inwencji trenera, lub trenującego.

Jak dla mnie, jeden z najlepszych ekspresyjnych środków wyrazu samego siebie.

“Człowiek, który innych zwycięża, jest człowiekiem silnym. Człowiek, który nad sobą samym zwycięstwa odnosi, jest człowiekiem potężnym.”

Boks tajski (muay thai) w swojej ringowej istocie, bazuje na prostocie i skuteczności. Jest on jednak bardzo bogaty technicznie, gdyż występuje 8 dostępnych broni, czyli 2 pięści, 2 łokcie, 2 kolana i 2 stopy, choć kopnięcia zadaje się głównie piszczelem. Do tego dochodzi walka w klinczu i obalenia. W starożytnej odmianie, używano jeszcze uderzeń głową, dźwigni i technik, które dziś uważane są za faule.

Oprócz standardowych technik, zapraszam do treningu bardzo szerokiej odmiany kopnięć wykonywanych w wielu płaszczyznach, po obrocie, z wyskoku, jako podcięcia. Wiele z tych technik jest nie tylko pokazowa, ale można ich realnie użyć w walce. Co więcej, przekładają się one na ogólną sprawność adepta, i większą zdolność operowania kopnięciami.